Spelregels van Kaartspel Whist

Whist is een spel dat met vier spelers wordt gespeeld. Het wordt in teams van twee gespeeld waarbij de spelers samenwerken om zoveel mogelijk slagen te halen.

Spelregels Whist

De slagen kunnen worden behaald volgens de normale slagregels en er geldt geen troefplicht. Hiermee doet het spel wat denken aan Wiezen, maar dan met de afwezigheid van de mini-games. Ook heeft het spel veel overeenkomsten met Boerenbridge.

Bij Whist is de Aas de kaart met de hoogste waarde en is de 2 de laagste kaart.

Voorbereiding
Delen
Spelverloop Whist
Score Whist
Variaties

Voorbereiding

1 pak kaarten
4 spelers
pen en papier voor score

Voor het spelen van Whist heb je een volledig pak kaarten nodig van 52 kaarten. Om te bepalen wie je partner wordt in het spel en wie de deler worden de kaarten in een waaier op tafel uitgelegd. Iedere speler trekt een kaart waarbij de laagste kaart de eerste deler bepaalt. Hij mag tevens ook een plaats aan de tafel kiezen. De deler speelt samen met de op een na laagste kaart tegen de spelers die de hoogste kaarten hebben getrokken. Tijdens het verdelen van de rollen mag er geen commentaar worden gegeven op de kaarten, op geen enkele manier.

De kaarten kunnen door elke speler worden geschud, maar over het algemeen wordt overeengekomen dat de speler links van de deler de kaarten schudt. De deler heeft het recht om als laatste nog een keer te schudden. De kaarten worden gecoupeerd door de speler rechts van de deler voordat ze verdeeld worden. De deler deelt de kaarten met de klok mee en legt deze gedekt voor de spelers. Dit totdat elke speler dertien kaarten heeft. De laatste kaart, die toebehoort aan de deler, wordt open op tafel gelegd bij de deler. De kaartkleur geeft aan welke kleur troef is. De omgedraaide troefkaart blijft open op tafel liggen, totdat het de beurt van de deler is om de eerste slag te spelen, waarna de deler de kaart mag oppakken en in zijn hand plaatsen.

Spelverloop Whist

De speler links van de deler opent de eerste slag met een kaart uit zijn hand. De andere spelers doen hetzelfde met de klok mee. Het is verplicht hierbij kleur te bekennen door een kaart te spelen van de kleur van de eerste kaart in de slag. Kan een speler geen kleur bekennen, dan mag hij een kaart naar keuze spelen. Er is geen troefplicht. Let wel dat een troef boven de gevraagde kaartkleur gaat, terwijl een andere kaart gewoon weggegooid wordt. De slag wordt dus gewonnen door de hoogste kaart van de voorgestelde kleur, tenzij er een troef wordt gespeeld, in welk geval de hoogste troef wint. De winnaar van de slag komt uit in de volgende slag.

De winnaar van Whist is het team dat als eerste vijf punten behaalt.

Het spel gaat door totdat alle dertien slagen zijn gespeeld, waarna de score bepaald wordt. Als geen van beide tweetallen genoeg punten heeft om het spel te winnen, wordt er nog een ronde gespeeld.

Tijdens het spelen mag iedere speler vragen om de kaarten van de laatste slag te bekijken, zolang er nog geen nieuwe slag is begonnen. Daarna kunnen ze door niemand meer worden ingezien.

Score Whist

Nadat alle slagen zijn gespeeld, worden de behaalde slagen geteld door beide teams. Het team met de meeste slagen krijgt één punt voor elke gewonnen slag boven de zes.

De winnaar van Whist is het team dat als eerste vijf punten behaalt. Uiteraard kan er voorafgaand ook afgesproken worden om te spelen tot een hogere score.

Variaties

Honours

Wanneer er wordt gekozen om een langer spel te spelen waarbij de winnende score hoger is dan vijf, kunnen er extra regels gelden. Zo kan gespeeld worden met zogenaamde ´honours´. Dit zijn de hoogste vier kaarten in de troefkleur (aas, heer, vrouw en boer). Deze kaarten tellen als bonuspunten om het spel te versnellen.

4 honours: 4 extra punten
3 honours: 2 extra punten

De bonuspunten van de honours mogen niet bepalend zijn voor de eindzege. Speel je bijvoorbeeld tot 9 punten en zou je met de honours net 9 punten halen? Dan wordt je score omgezet naar 8.